Deze vraag stelde een goede vriend toen ik hem deze zoetzure chili saus liet proeven. Het antwoord? Bij bijna alles. Bijvoorbeeld bij een polentaplankje, bij hartige groentemuffins, bij humus, een stamppot met witlof, kaaskroketjes, op een tosti, bij gebakken tofu, een omelet, een crème brulee (ja, echt), een chocolade-aardappeltaartje en…, afijn, bij heel veel dingen. Oh ja, en ook bij een loempiaatje. Maar dat wist je al.
En is het moeilijk te maken? Echt totaal niet, je hakt het één en ander fijn met de staafmixer, kookt wat op in een pannetje, en voilà! Alleen nog even laten afkoelen.
In dit recept gebruik ik geleisuiker ipv gewone suiker je hebt daardoor minder suiker nodig voor meer smaak en de juiste binding. Je kan ook de helft van het gewicht aan gewone suiker gebruiken en dan de chilisaus binden met een beetje maizena, maar dat is wel de iets mindere optie.
Let op dat als je met blote handen de chilipepers schoonmaakt en snijdt, je naderhand niet in je ogen wrijft. Au!
Zo:
tip: maak een grote versie van dit recept (x3 of x4) en giet de hete saus net als jam in schone glazen jam- of weckpotjes, vervolgens direct afsluiten en af laten koelen. Op deze manier is de chilisaus 6 maanden houdbaar. Na openen in de koelkast bewaren.
